-
1 łamać
[ламачь]v.ndkламати, ломити
См. также в других словарях:
łamać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, łamaćmię, łamaćmie, łamaćany {{/stl 8}}– złamać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować, że coś pęka, rozdziela się, rozpada się na dwie lub więcej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łamać — ndk IX, łamaćmię, łamaćmiesz, łam, łamaćał, łamaćany 1. «naciskając, przyciskając, uderzając, zginając rozrywać coś, kruszyć, rozdzielać; rozbijać na kawałki» Łamać gałęzie. ∆ Łamać kołem «w średniowieczu i początkach ery nowożytnej: łamać kości… … Słownik języka polskiego
gwałcić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, gwałcićcę, gwałcićci, gwałć, gwałcićcony {{/stl 8}}– pogwałcić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} świadomie naruszać, łamać (przepisy, normy, zasady); dopuszczać się bezprawia : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przepis — m IV, D. u, Ms. przepissie; lm M. y 1. «wskazówka, zwykle pisana, określająca sposób wykonywania, robienia czegoś (zwłaszcza sposób przyrządzania jakiejś potrawy); recepta, zasada, prawidło, reguła» Przepis lekarski. Przepisy ortograficzne,… … Słownik języka polskiego
prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… … Słownik języka polskiego
deptać — ndk IX, deptaćpczę (deptaćpcę), deptaćpczesz (deptaćpcesz), depcz, deptaćał, deptaćany 1. «stąpając przygniatać, cisnąć nogami; następować na coś, przydeptywać» Deptać kwiaty, trawnik a. po kwiatach, po trawniku. Deptać komu po nogach, odciskach … Słownik języka polskiego